Η οξεία σκωληκοειδίτιδα αποτελεί ένα από τα συχνότερα αίτια οξείας κοιλίας στην παιδική ηλικία. Η διάγνωση της αφορά όλες τις ηλικιακές ομάδες, αλλά είναι συνηθέστερη μεταξύ 4 και 15 ετών.
Κλινικά ευρήματα
Η τυπική κλινική εικόνα περιλαμβάνει την εμφάνιση επιγαστρικού ή περιομφαλικού άλγους, που ακολουθήται από ανορεξά, ναυτία και έμετο. Η ανορεξία αποτελεί σημαντικό εύρημα, καθώς συχνά το παδί αρνείται τα αγαπημένα του φαγητά. Συνήθως εμφανίζεται πυρετός και έπειτα το άλγος εντοπίζεται στο δεξιό κάτω τεταρτημόριο της κοιλιάς. Το υπερηχογράφημα (ευαισθησία 80-100%, ειδικότητα 78-98% και ακρίβεια 91%), ιδιαίτερα στα κορίτσια και η αξονική τομογραφία (ευαισθησία 97%, ειδικότητα 100% και ακρίβεια 99%) χρησιμοποιούνται με αυξανόμενη συχνότητα κυρίως σε ασθενείς χωρίς τυπικό ιστορικό και συνήθη ευρύματα από τη φυσική εξ΄ταση.
Θεραπεία
Όταν τεθεί η διάγνωση, γίνεται ανάνηψη με υγρά και χορηγούνται αντιβιοτικά. Η σκωληκοειδεκτομή γίνεται δια τομής στο δεξιό κάτω τεταρτημόριο ή λαπαροσκοπικά.