Η πυλωρική στένωση είναι η συχνότερη χειρουργική νόσος που προκαλεί έμετο στη βρεφική ηλικία. Είναι αποτέλεσμα υπερτροφίας του στομάχου. Με αποτέλεσμα την προοδευτική στένωση του αυλού του πυλωρού. Η αιτία δεν είναι γνωστή.
Κλινικά ευρύματα
Τα πάσχοντα βρέφη είναι συνήθως τελειόμηνα νεογνά με φυσιολογική θρέψη και ανάπτυξη μέχρι 2-4 εβδομάδες μετά τη γέννηση, οπότε και εμφανίζουν περιστασιακά αναγωγές σε κάποια γεύματα. Μερικές ημέρες αργότερα, όμως, οι έμετοι γίνονται συχνότεροι και ρουκετοειδής. Οι έμετοι δεν περιέχουν χολή, αλλά το προηγούμενο γεύμα. Στο 5% των περιπτώσεων μπορεί να παρατηρηθεί αίμα στον έμετο και συχνά ανευρίσκονται καφεοειδείς κόκκοι ή μικροσκοπική αιμορραγία. Λίγο μετά τον έμετο το βρέφος δείχνει να πεινάει και σιτίζεται ξανά.
Απεικονιστικός έλεγχος
Το υπερηχογράφημα κοιλίας, η πιο ευαίσθητη και ειδική εξέταση αποκαλύπτει την υπερτροφική πυλωρική στένωση, όταν το πάχος της μυϊκής στοιβάδας είναι μεγαλύτερο από 4 mm και το μήκος του πυλωρού μεγαλύτερο από 16 mm.
Θεραπεία
Η χειρουργική θεραπεία περιλαμβάνει την πυλωρομυοτομή.